یادگیری زبان چینی کار راحتی نیست و ممکن است روند بسیار کندی داشته باشد

چین پرجمعیت‌ترین کشور دنیا و دومین اقتصاد بزرگ دنیا است. به دلایل فراوانی، چین یکی از دیدنی‌ترین مقصدهای گردشگری در آسیا محسوب می‌شود. در شهرهای بزرگی مثل شانگهای و پکن می‌توانید سرعت زندگی شهری را در بالاترین حد ممکن ببینید. سفر به چین بدون تردید جاذبه‌های فراوانی برایتان خواهد داشت. در این کشور می‌توانید با یکی از قدیمی‌ترین فرهنگ‌های دنیا آشنا شوید و ببینید که مردم این کشور چطور در حال تغییر سریع کشور خود و تغییر دنیا هستند.

بعد از مدتی گشت‌وگذار در چین خواهید فهمید که هر چقدر در مورد این کشور و فرهنگ آن یاد بگیرید، باز هم چیزی از آن نمی‌دانید. این کشور بسیار بزرگ، بسیار قدیمی و متنوع است. یک سفر کوتاه با تور چین، زمان کافی برای دیدن همه جنبه‌های زندگی در این کشور را به شما نمی‌دهد.

طبق آمارها و تخمین‌های رسمی، جمعیت این کشور ۱٫۴ میلیارد نفر است و این جمعیت هر سال در حال افزایش است. با وجود این همه مسافر داخلی چین که به گوشه و کنار این کشور سفر می‌کنند و مسافران خارجی که برای تفریح یا کار به چین می‌روند، در همه جای این کشور شاهد شلوغی و ازدحام خواهند بود. این شلوغی و ازدحام در جاذبه‌های گردشگری مهم و بزرگ این کشور، به مراتب بیشتر است؛ مثلا در هنگام بازدید از ارتش سفالی چین یا کمپ مطالعاتی پانداها در شنگ‌دو و ...

درهرصورت هیچ وقت نمی‌توانید این جمعیت زیاد را کنترل کنید؛ ولی می‌توانید تلاش‌تان را کنید تا جایی که می‌توانید بهتر با این ازدحام کنار بیایید یا آن را کمتر کنید. یکی از کارهایی که می‌توانید برای فرار از ازدحام در چین انجام دهید این است که ساعت بازدید خود از جاذبه‌ها را به صبح زود و ابتدای کار این مجموعه‌ها موکول کنید. در این ساعات می‌توانید در آرامش و خلوتی نسبی، جاذبه‌ها را ببینید؛ قبل از اینکه مدارس باز شوند و تورهای گروهی دسته دسته به جاذبه‌ها برسند.

به این ترتیب، ساعتی که شما از جاذبه‌ها خارج می‌شوید، تازه سایر گردشگران از راه می‌رسند. مطمئنا شما تجربه بهتری از گشت‌وگذار خود در ساعات خلوت‌تر دارید. البته گشت‌و‌گذار در صبح زود به این معنا نیست که گردشگر دیگری را نخواهید دید؛ ولی تعداد آن‌ها به مراتب کمتر است. شاید اهل صبح زود بیدار شدن نباشید؛ ولی در چین اگر سحرخیز باشید با راحتی و آرامش بیشتری می‌توانید از دیدنی‌های این کشور لذت ببرید.

۲. جهت‌های اصلی را بشناسید

شما بدون دانستن زبان چینی می‌توانید به این کشور سفر کنید؛ ولی تعدادی کلمه ضروری، غیر از عبارت‌های رایج که معمولا مسافران سعی می‌کنند یاد بگیرند، وجود دارند که یادگیری آن‌ها بسیار مهم و ضروری است.

بیشتر شهرهای چین چندین ایستگاه قطار دارند و این ایستگاه‌ها براساس محل قرار گرفتن آن‌ها نام‌گذاری شده‌اند: شمالی، جنوبی، شرقی یا غربی. این جهت‌های اصلی ذکر شده در ایستگاه‌ها به انگلیسی ترجمه نشده‌اند و درکنار نام شهر قرار دارند. بنابراین باید از قبل تحقیق کنید که در ایستگاه درست پیاده شوید و نام جهت‌های اصلی را در زبان چینی بدانید. این چند کلمه می‌تواند کمک کند که مسیر خود را بهتر پیدا کنید:

• کلمه Bei به‌معنای شمال است چون شهر پکن از نظر تاریخی، پایتخت شمالی چین محسوب می‌شود.
• کلمه Nan به‌معنای جنوب است چون شهر نانجینگ پایتخت جنوبی چین بوده است.
• کلمه Dong به‌معنای شرق و کلمه Xi به‌معنای غرب است.

یادگیری زبان چینی کار راحتی نیست و ممکن است روند بسیار کندی داشته باشد. ولی یکی از عبارت‌ها و جمله‌هایی که یادگیری آن باعث می‌شود سفری اصیل‌تر و بومی‌تر را تجربه کنید این عبارت است: 你们有什么好吃的

احتمالا نمی‌توانید این جمله را بخوانید و نمی‌دانید هر کاراکتر آن چه معنایی دارد. این جمله به این شکل خوانده می‌شود:

Nǐmen yǒu shé me hào chī de

و ترجمه این است که: اینجا چه چیزی خوب است؟

قاره آسیا در مجموع به‌عنوان یکی از بهترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین مقصدهای دنیا برای امتحان کردن غذاهای خیابانی شناخته می‌شود و کشور چین هم از این قاعده مستثنی نیست. در چین هزاران رستوران کوچک را خواهید دید که هیچ منوی انگلیسی ندارند و مشتریان آن را بیشتر اهالی منطقه تشکیل می‌دهند که برای خوردن لذیذترین غذاها، این رستوران‌های کوچک یا بهتر بگوییم، غرفه‌ها را انتخاب می‌کنند. تجربه نشان داده است که استفاده از اپلیکیشن‌های مترجم برای این منوها که پر از متن و عکس است، به‌خوبی کار نمی‌کند. به همین دلیل باید به فروشنده یا پیش‌خدمت مراجعه کنید و از او راهنمایی بگیرید و بپرسید چه چیزی در این رستوران خوب است؟ آن‌ها از اینکه به شما کمک کنند خوشحال خواهند شد.

این راه بهترین روش برای این است که مثل اهالی غذا بخورید و تعدادی از بهترین  و خاص‌ترین غذاهای محلی هر شهری را امتحان کنید. درهرصورت مطمئن باشید که این کشور را گرسنه ترک نخواهید کرد و غذایی که مناسب شما باشد، در آن پیدا می‌شود.  

۴. پول نقد برای گردشگران است

چین یکی از پیشرفته‌های کشورهای دنیا در زمینه تکنولوژی است؛ ولی گردشگران نمی‌توانند از تعدادی از مهم‌ترین امکانات این کشور که در وقت زیادی صرفه‌جویی می‌کنند، استفاده کنند. چینی‌ها از سیستم‌های پرداخت موبایلی مثل WeChat Pay یا AliPay برای پرداخت تقریبا همه هزینه‌های خود استفاده می‌کنند. از کرایه خانه گرفته تا خرید مواد غذایی. فرایند استفاده از این سیستم‌ها بسیار راحت است. کد QR فروشنده را اسکن می‌کنید، مبلغی که قرار است پرداخت کنید، وارد می‌کنید. سپس با استفاده از امکاناتی مثل FaceID یا TouchID یا رمز عبور، تراکنش را کامل می‌کنید. برای فروشنده‌هایی که اطمینان بیشتری دارید مثلا فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ، می‌توانید کد تلفن خود را به آن‌ها نشان دهید تا آن‌ها اسکن کنند و هزینه‌ها را به حساب شما بزنند.

این فرایند بسیار سریع انجام می‌شود؛ سریع‌تر از اینکه داخل کیف خود دنبال پول بگردید. در بسیاری از قسمت‌های چین، پول نقد تقریبا منسوخ شده است.

در سال ۲۰۱۸ سیستم پرداخت موبایلی در چین بیش از ۴۱ تریلیون دلار تراکنش داشت که بسیار بیشتر از مجموع تراکنش‌های ویزا و مستر کارت بود. تغییر روند پرداخت به سمت استفاده از سیستم‌های موبایلی روی سنت‌های فرهنگی این کشور هم تأثیر گذاشته است؛ مثلا دادن پاکت‌های قرمز حاوی پول نقد در جشن‌ها و تعطیلات چینی به دوستان و نزدیکان. در زمان برگزاری جشن‌های سال نوی چینی در سال ۲۰۱۸، بیش از ۷۶۸ میلیون نفر، پاکت‌های قرمزی را ازطریق وی‌چت، به‌جای پاکت‌های فیزیکی، برای عزیزان خود فرستادند.

در اولین روزهای ورود خود به چین متوجه فراگیر بودن استفاده از این سیستم‌ها می‌شوید؛. حتی در مناطقی دورتر از مراکز شهری، روستاها و حتی غرفه‌های کوچک میوه فروشی هم بسیاری از فروشنده‌ها پول نقد از مشتریان خود نمی‌پذیرند. آن‌ها کد QR را روی محصولات درج می‌کنند تا شما بتوانید با گوشی آن را اسکن کنید و پرداخت کنید.

ولی متاسفانه بیشتر گردشگرانی که به چین سفر می‌کنند نمی‌توانند سیستم‌های پرداخت وی‌چت و AliPay را بدون دردسر نصب و استفاده کنند. بسیاری از مراکز تجاری هم کارت اعتباری نمی‌پذیرند؛ بنابراین اگر قصد دارید به چین سفر کنید باید تقریبا همه چیز را با پول نقد پرداخت کنید. در این صورت تعجب نکنید اگر متعجبانه به شما نگاه می‌کنند یا ناامید می‌شوند از اینکه می‌خواهید هزینه‌های خود را نقد بپردازید.

۵. شهرهای بزرگ را ترک کنید

بیشتر کسانی که برای اولین‌بار به چین سفر می‌کنند، به‌خصوص اگر سفرشان سفر کاری باشد، معمولا برنامه سفر خود را حول محور شهرهای بزرگ می‌چینند؛ مثلا پکن، شانگهای، شنگ‌دو و شی‌آن. البته از بازدید از شهرهای بزرگ و جاذبه‌های آن‌ها نیز نباید به کلی صرف‌نظر کنید؛ ولی در طبیعت هم به اندازه شهرهای بزرگ، زمانی کافی برای بازدید و گشت‌وگذار در نظر بگیرید.

شما اهل کجا هستید و چرا به چین سفر کرده‌اید

در چین جاذبه‌های طبیعی فراوانی وجود دارد که از دیدن آن‌ها حیرت‌زده می‌شوید؛ کوه رنگین‌کمان در غرب یکی از این جاهای دیدنی چین است که برای لذت بردن از آن در زیباترین حالت ممکن باید هنگام طلوع آفتاب به اینجا سر بزنید. بالا رفتن از کوه‌ها و سر زدن به معبدهای باستانی در روستاهای کوهستانی از دیگر فعالیت‌های جذابی است که در چین نباید از دست بدهید.

پارک ملی جنگلی ژانگجیاجی یکی دیگر از شگفتی‌های حیرت‌انگیز چین است که فرصت بازدید از آن را نباید از دست بدهید. این پارک جنگلی با قله‌های عمودی الهام‌بخش کوهستانی بوده که در فیلم آواتار ساخته جیمز کامرون دیده‌اید. چین جاذبه‌هایی فراتر از شهرهای بزرگ دارد و پیشنهاد می‌کنیم که در سفر به چین برای دیدن شگفتی‌های طبیعت، بیشتر وقت بگذارید.

در زمان تعطیلات چینی سفر نکنید

قبلا هم اشاره کردیم که چین کشوری پرجمعیت و بسیار شلوغ است و روشی برای فرار از ازدحام عنوان کردیم؛ ولی اگر درنهایت تصمیم گرفتید که برنامه سفر خود را در زمان تعطیلات چینی برنامه‌ریزی کنید، خودتان را آماده کنید تا در صف‌های طولانی بایستید و هر جای که می‌روید، با ازدحام جمعیت درگیر باشید.

اگر در زمان یکی از تعطیلات مهم چین ـ مثلا هفته طلایی یا هفته ملی که در پاییز است یا سال نوی چینی که اواخر زمستان است یا چند تعطیلات کوتاه‌تر دیگر که در سراسر سال وجود دارد به چین سفر می‌کنید، هر جا که بروید خودتان را بین انبوه جمعیت مردم خواهید دید. همه وسایل حمل‌و‌نقل عمومی از جمله هواپیما، قطارها و بزرگراه‌ها تا جایی که ممکن است پر می‌شوند و بیشتر جاذبه‌های گردشگری نیز شلوغ و پرازدحام هستند.

در زمان این تعطیلات باید تا جایی که می‌توانید از چین فاصله بگیرید!

 استفاده از یک اپلیکیشن مترجم خوب و صرفه‌جویی در زمان

لازم به گفتن نیست که برای سفر به چین به یک اپلیکیشن مترجم خوب نیاز دارید که توصیه می‌کنیم از اپلیکیشن Baidu استفاده کنید که به‌خوبی در چین کار می‌کند. قبل از اینکه راهی سفر شوید، با نحوه کار این اپلیکیشن کاملا آشنا شوید.

در شهرهای بزرگ ممکن است افرادی پیدا شوند که زبان انگلیسی صحبت کنند و البته سطح زبان افراد با هم متفاوت است؛ ولی هر چقدر که از شهرهای بزرگ فاصله بگیرید، انگلیسی صحبت کردن برای مردم سخت‌تر می‌شود و حتی کلمه‌هایی مثل نه یا توالت که تقریبا بین‌المللی هستند و همه آن را می‌فهمند، در نواحی دورتر چین به‌سختی توسط مردم فهمیده می‌شوند.

اهالی معمولا رفتاری دوستانه دارند و کنجکاو می‌شوند که بدانند شما اهل کجا هستید و چرا به چین سفر کرده‌اید. در سفرهای طولانی با قطار مطمئنا از اینکه می‌توانید با کسی مکالمه کنید، لذت خواهید برد و این کار با اپلیکیشن‌های مترجم قابل انجام است؛ حتی اگر زبان شما، حتی یک کلمه مشترک هم نداشته باشد.

سفر به چین برای بسیاری از افراد از بیرون ممکن است سخت و ترسناک به‌نظر برسد؛ ولی وقتی وارد این کشور شوید، هر چقدر بیشتر پیش می‌روید، بیشتر متوجه می‌شوید که سفر به چین زیاد هم سخت و ترسناک نیست. البته شما هرگز زبان چینی را یاد نمی‌گیرید و به‌خوبی نمی‌توانید حرف مردم را بفهمید؛ ولی این نباید باعث شود که دست از تلاش کردن بردارید. با انجام چند راهکار ساده مثلا استفاده بیشتر از تکنولوژی و یاد گرفتن عبارت‌های ضروری، می‌توانید کمی پیشرفت کنید تا بتوانید سفری بهتر و دلپذیرتر به چین داشته باشید. نکته مهمی که باید اشاره کنم ان است که امروز به سادگی با استفاده از تور ارزان چین می‌تونید تجربه سفر به این کشور را برای خود رقم بزنید. یک اپلیکیشن مترجم خوب هم بد نیست و در سفر به شما کمک خواهد کرد.

چین طی یک قرن گذشته، شاهد تغییرات فرهنگی و اقتصادی عظیمی بوده است

چین طی یک قرن گذشته، شاهد تغییرات فرهنگی و اقتصادی عظیمی بوده است و در حال حاضر یکی از کشورهای قدرتمند جهان به حساب می‌آید. اگر برای کسب و کار یا تفریح به کشور چین سفر می‌کنید، با شناخت هر چه بیشتر فرهنگ و آداب و رسوم مردم محلی می‌توانید سفر بهتری را برای خود رقم بزنید.

چین در شرق آسیا و در همسایگی کشورهایی نظیر افغانستان، بوتان، برمه، هند، قزاقستان، کره شمالی و... قرار دارد. جمعیت این کشور بیش از یک میلیارد نفر است و اقلیت‌های قومی مختلفی در کشور چین زندگی می‌کنند که ۹۱/۹ درصد را گروه هان و ۸/۱ درصد را سایر اقلیت‌ها تشکیل می‌دهند.

زبان در چین

رایج‌ترین زبان مردم چین، زبان ماندریان (Mandarin) است که اغلب به عنوان «زبان هان» شناخته می‌شود و در دستگاه‌های حکومتی، مراکز آموزشی و رسانه‌ها کاربرد زیادی دارد. زبان کانتونی نیز در هنگ کنگ، گوآنجو، ماکائو و سنگاپور رواج بیشتری دارد. با این حال، چین کشور بسیار بزرگی است و صدها زبان مختلف در این کشور صحبت می‌شود که همیشه همه آنها را نمی‌فهمند. به‌طور کلی ۲۲۹ زبان زنده دیگر نیز در چین تکلم می‌شود که اغلب آن‌ها به گروه زبان‌های چینی از خانواده چینی-تبتی تعلق دارند. زبان‌های وو (شامل شانگهایی)، یوئه (شامل کانتونی و تایشانی)، مین (شامل هوکین)، شیانگ و هاکا از جمله مهمترین زبان‌های این گروه هستند.

زبان چینی با ۱,۷۰۰,۰۰۰,۰۰۰ نفر گوینده، پرشمارترین زبان دنیا به‌شمار می‌رود

حروف چینی هزاران سال است که برای نوشتن زبان‌های چینی استفاده می‌شود. این نویسه‌ها به گویش‌وران زبان‌ها و گویش‌های مختلف که برای هم قابل فهم نیستند، اجازه می‌دهد که از طریق نوشتار منظور هم را متوجه شوند. در سال ۱۹۵۶ دولت چین حروف چینی ساده‌شده را معرفی کرد که امروزه چینی سنتی را منسوخ کرده‌ است. جالب است بدانید زبان چینی با ۱,۷۰۰,۰۰۰,۰۰۰ نفر گوینده، پرشمارترین زبان دنیا به‌شمار می‌رود.

مذهب در چین

چین در طول تاریخ تحت تاثیر مذاهب و مکاتب فکری مختلفی بوده‌ است. به‌طور تاریخی سه مکتب اصلی این کشور کنفوسیوس‌گرایی، بودایی، و تائویی بوده‌اند که هر یک تاثیر به‌سزایی در شکل‌گیری فرهنگ چینی گذاشته‌اند. در سنت‌های مذهبی و بومی عناصری از هر سه آن‌ها دیده می‌شود.

مذهب اصلی مردم چین، تائوئیسم است و افرادی که به این مذهب اعتقاد ندارد، به آیین بودایی، مسیحیت و اسلام ایمان دارند. آیین تائوئیسم، یک چارچوب مذهبی باستانی است که زندگی هماهنگ با تائو (منشا همه موجودات) را سرلوحه خود قرار می‌دهد. آیین بودائی حدود ۲۰۰۰ سال قبل توسط راهب‌هایی از هند به چین آورده شد و از آن زمان تاکنون همانند آیین تائوئیسم، پیروان خود را دارد. کنفوسیوس نیز طرفداران زیادی در بین چینی‌ها دارد و بیشتر  فلسفه‌ای از ارزش‌ها و باورهای اقتباس شده از تکنیک‌های کنفوسیوس (که در سال ۴۹۷ فوت کرد) است.

خانواده در چین

روابط خانوادگی در چین از اهمیت زیادی برخوردار است و تاکید زیادی روی سلسله مراتب می‌شود. بسیاری از ارزش‌ها در فرهنگ چینی بر پایه فلسفه کنفوسیوس است که بر وظیفه، صداقت، وفاداری، احترام به بزرگ‌ترها و افتخار تاکید دارد. کنفوسیوس، فیلسوف و نظریه‌پرداز سیاسی چینی بود که در سال ۵۵۰ پیش از میلاد متولد شد. ایدئولوژی او مبتنی بر اخلاق، عدالت و هماهنگی اجتماعی به منظور حفظ یک جامعه پایدار بود که امروزه هنوز هم مبنای روابط اجتماعی و خانوادگی است. اصول اساسی باورهای کنفوسیسی به منظور هدایت خانواده و جامعه عبارتند از پدر به پسر، فرزند بزرگ‌تر به خواهر یا برادر کوچک‌تر، شوهر به زن و حاکم بر جامعه.

امروزه چارچوب خانواده در چین همچنان رسمی و با رعایت سلسله مراتب و احترام به بزرگ‌ترها است. به همین دلیل خیلی عجیب نیست که اعضای خانواده‌های بزرگ همگی زیر یک سقف در کنار هم زندگی می‌کنند. در خانواده‌های چینی معمولا پدربزرگ و مادربزرگ نقش مهمی در مراقبت از کودکان ایفا می‌کنند. فرزندان اغلب در دوران بزرگسالی نیز همچنان در کنار خانواده خود زندگی می‌کنند و آنها که مجبور هستند برای کار به نقاط دورتر نقل مکان کنند، اولویت اصلی خود را دیدوبازدید منظم از خانواده خود قرار می‌دهند.

جامعه در چین

چینی‌ها یک جامعه گروه محور هستند که ارتباط گروهی در خانواده، مدرسه، گروه کاری یا کشورشان به وضوح به چشم می‌خورد. منافع جمع را بر منافع شخصی خود ترجیح می‌دهند. حفظ آبرو برای مردم چین خیلی مهم است و انتقاد در حضور دیگران یا تمسخر و سرزنش افراد جلوی دیگران به هیچ عنوان در فرهنگ مردم این کشور جایی ندارد، به عبارتی در همه حال رفتار مناسب را رعایت کرده و کاری نمی‌کنند که باعث خجالت کسی شود.

در طول تاریخ، زنان همیشه در مقایسه با مردان، در رتبه دوم قرار داشته‌اند، هر چند که زن‌‌ها تا حدودی در خانه از قدرت برخوردار بوده‌اند. در فلسفه کنفوسیوس، زنان جزو دارایی‌های مردان به حساب می‌آمده‌اند (تا زمان مجردی متعلق به پدر و بعد از تاهل متعلق به همسر بوده‌اند). با این حال نقش زنان در طول قرن بیستم به تدریج شروع به تغییر کرد و طبق مبانی جمهوری خلق چین شد، اما هنوز هم ایدئولوژی کنفوسیوس مبنی بر پایین‌تر بودن جایگاه زن نسبت به مرد در برخی از جوامع چینی وجود دارد. امروزه با اینکه زنان از مزایای بیشتری برخوردار هستند و وظایفی را در حوزه دارو، آموزش و علم برعهده دارند که معمولا مردها متصدی آن بودند، همچنان برای دستیابی به موقعیت‌های اجرایی بالاتر با مشکلات زیادی مواجه هستند.

سیاست تک فرزندی که از سال ۱۹۷۹ به منظور مهار سرعت افزایش جمعیت اتخاذ شد، مشکلاتی را برای جامعه به وجود آورد زیرا جامعه چین به لحاظ سنتی فرزند پسر را به دختر ترجیح می‌دهد. به همین دلیل در گذشته فرزندان دختر قربانی کودک‌کشی می‌شدند یا خانواده، آنها را طرد می‌کرد، اما امروزه داشتن فرزند دختر برای خانواده باورپذیرتر شده است.

هنر در چین

چین میراث‌دار فرهنگ، هنر و ادبیات غنی است که قدمت آن به تمدن‌های اولیه برمی‌گردد. اعتقادات سنتی مردم تحت تاثیر تغییر حاکمان امپریالیستی، فلسفه‌ها و کنفوسیوس بوده است و همین موضوع را می‌توان در هنر مردم این سرزمین مشاهده کرد. سفالگری یکی از هنرهای شناخته‌شده کشور چین است (به خصوص طرح‌های سفید و آبی درخت بید که نشان‌دهنده صحنه‌های روستایی بود) و در واقع مردم چین اولین افرادی بودند که چینی را کشف کرده و آن را در دهه ۱۵۰۰ در زمان سلسله مینگ تکمیل کردند.

چین میراث‌دار فرهنگ، هنر و ادبیات غنی است که قدمت آن به تمدن‌های اولیه برمی‌گردد. اگر با مجموعه حرفه ای و تور چین معتبر به این کشور سفر کنید از مکان های هنری بیشتری بازدید خواهید کرد.

شعر و ادبیات نیز نقش مهمی در فرهنگ سنتی داشته اشت نظیر «کتاب سروده‌ها» که قدمت آن به ۶۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد و حتی امروز نیز تاحدودی تاثیرگذار است. از قرن ۱۹ بود که فرهنگ غربی روی فرهنگ مردم چین تاثیر گذاشت و باعث شکل‌گیری ژانر جدیدی از نویسندگی شد. نویسندگان و فیلسوفان پرشور و متعصبی در میان چینی‌های باستان مخصوصا در دوران سلسله مینگ و چینگ زندگی می‌کردند که این موضوع را می‌توان در تاریخ پرمایه عبادت در این کشور دید. جالب است بدانید هنرهای رزمی شرقی ریشه در همین کشور دارند نظیر رشته ورزشی «کونگ‌ فو» که در اواسط دهه ۱۶۰۰ با الهام از حرکات حیوانات به وجود آمد.

غذا در چین

غذاهای چینی را به خاطر ترکیب فوق‌العاده رنگ، طعم و ادویه و چاشنی‌ها می‌شناسند. غذاهای اصلی آنها برنج، توفو و رشته فرنگی است که در کنار طیف وسیعی از مواد غذایی نظیر ریشه بامبو، لوبیای رشته‌ای، قارچ چینی، ریشه زنجبیل، سیر، چیلی و گشنیز میل می‌کنند. افراد به طور معمول طعم گسترده‌ای از گوشت‌ها را می‌خورند که محبوب‌ترین آنها گوشت خوک و اردک است. ناهار مهم‌ترین وعده غذایی به شمار می‌رود و معمولا شامل غذاهای مختلفی است که با سوپ شروع می‌شود.

آداب احوالپرسی در چین

آداب احوالپرسی در چین به شکل رسمی است و اول با بزرگ‌ترها شروع می‌شود و اکثر چینی‌ها در حین احوالپرسی به زمین نگاه می‌کنند. چینی‌ها معمولا در مواجه با خارجی‌ها به آنها دست می‌دهند. در مواجهه با یک چینی باید او را با نام خانوادگی یا عنوانش صدا بزنید و در صورتی می‌توانید از نام کوچک او استفاده کنید که به شما اجازه داده باشد. چینی‌ها به شدت شوخ‌طبع هستند و اگر رابطه‌ی راحتی با طرف مقابل‌شان داشته باشند می‌توانند حتی به خودشان هم بخندند. پس آماده باشید که اگر شرایط مناسب بود شما نیز به خودتان بخندید.

ارتباطات غیرکلامی در چین رایج است و از آنجا که هارمونی برای آنها اهمیت دارد و به گروه وابسته‌اند؛ از حالت چهره، لحن صدا و طرز ایستادن برای انتقال منظور و نیت خود (به عنوان مثال با اخم کردن، مخالفت خود را نشان می‌دهند) استفاده می‌کنند. به همین دلیل اکثر چینی‌ها هنگام صحبت، حالتی منفعل به خود می‌گیرند و به چشمان طرف مقابل خیره نمی‌شوند.

آداب هدیه دادن در چین

مردم چین به طور کلی در ایام سال نو، عروسی و تولد به هم هدیه می‌دهند. از آنجا که چینی‌ها عاشق غذا هستند، مطمئنا از یک سبد غذای خوشمزه به عنوان هدیه به شدت استقبال می‌کنند. اما برخی هدایا که شاید در کشورهای دیگر متداول باشد، در این کشور خوشایند و مناسب نیست نظیر قیچی، چاقو یا سایر وسایل برش که نشانه پایان دادن به یک رابطه هستند، گل که در مراسم تدفین به‌کار می‌رود، ساعت و دستمال و صندل حصیری نیز با مرگ و تدفین مرتبط است. یادتان باشد که همیشه هدیه خود را با دو دست تقدیم کنید و مطلع باشید که چینی‌ها همان لحظه هدیه را باز نمی‌کنند و شاید قبل از قبول هدیه، حتی تا سه بار از پذیرش آن امتناع کنند.

آداب غذا خوردن در چین

مردم چین ترجیح می‌دهند که به جای خانه، از مهمانان خود به خصوص مهمانان خارجی در مکان‌های عمومی پذیرایی کنند. پس اگر به خانه یک چینی دعوت شده‌اید بدانید که افتخار بزرگی نصیب‌تان شده است؛ اما اگر به هر دلیل نمی‌توانید این دعوت را بپذیرید حتما علت را توضیح دهید تا بی‌احترامی تلقی نشود. به موقع به منزل میزبان بروید و قبل از ورود به منزل، کفش‌تان را درآورید. ترجیحا یک هدیه کوچک با خود بیاورید. منتظر شوید تا میزبان به شما بگوید کجا بنشینید زیرا معمولا برای مهمان، صندلی روبه‌روی درب را درنظر می‌گیرند. سعی کنید از قبل نحوه استفاده از چاپستیک را یاد بگیرید و غذای زیادی میل کنید زیرا میزبان این موضوع را به عنوان خوشمزه بودن غذا تقی می‌کند. یادتان باشد که به هیچ عنوان چاپستیک را در کاسه برنج، به سمت بالا قرار ندهید که نشانه بدشانسی است.

جشنواره نیمه پاییز در چین

مردم چین، ملتی منحصر به فرد با میراث باستانی و غنی هستند که می‌توان این موضوع را در جشنواره‌های این کشور مشاهده کرد. این جشنواره‌های باستانی نظیر جشن سال نوی چینی و جشنواره نیمه پائیز، هنوز هم در دنیای مدرن جشن گرفته می‌شوند و از ارزش و اعتبارشان کاسته نشده است. این جشن‌ها شهرت زیادی دارند، به‌طوری ‌که نه تنها مردم محلی، بلکه میلیون‌ها گردشگر نیز در این جشن‌ها شرکت می‌کنند و سفر متفاوت و هیجان‌انگیزی را برای خود رقم می‌زنند.

۱. جشنواره نیمه پاییز

جشنواره نیمه پاییز  (Mid. Autumn Day)، یک جشن محبوب برداشت محصول در چین و ویتنام است. این جشنواره در پانزدهمین روز از هشتمین ماه تقویم چینی که مصادف با ماه سپتامبر است (در واقع اوایل پاییز، دوم مهر) و هنگام بدر کامل برگزار می‌شود. تهیه و صرف کیک ماه یکی از مهم‌ترین مراسم این جشن است. هر سال، در این مراسم اژدهای بزرگی در خیابان‌ها به نمایش دادن مشغول می‌شود. این مراسم سنتی، فصل دروچینی است که در آن طلوع ماه بدر پاییزی را جشن می‌گیرند، زیرا ماه را منبع الهام و قدرت می‌دانند.

آنان می‌گویند وقتی که ماه کامل می‌شود، تمام موجودات طبیعت نیز کامل می‌شوند. اگرچه امروزه می‌دانند که رسیدن گیاهان در فصل درو به سبب کامل شدن ماه نیست، ولی همانگونه که غربی‌ها برای اساطیر یونانی احترام قائل هستند، چینی‌ها نیز قدرت ماه را ستایش می‌کنند و بزرگ می‌دارند. از مراسم‌های این ماه می‌توان به دیدار خانواده و دوستان و برداشت محصول با کمک یکدیگر، شکرگزاری برای برداشت محصول، دعا و نیایش برای نوزادان، همسر، زیبایی، طول عمر یا یک آینده‌ی خوب اشاره کرد.

۲. جشن سال نو چینی

جشنواره سال نوی چینی یا اسپرینگ فستیوال (جشنواره بهاره)، مهم‌ترین جشنواره و تعطیلات در چین محسوب می‌شود. تقویم چینی، تقویمی ترکیبی شمسی. قمری است و حرکت خورشید، ماه و ستارگان، تعیین‌کننده روزها، ماه‌ها و سال‌ها هستند. هر سال، در ماه بهمن  سال چینی نو می‌شود.

جشنواره سال نوی چینی، مهم‌ترین جشنواره و تعطیلات در چین محسوب می‌شود

سال نو، با پدیدار شدن ماه در نخستین روز سال آغاز می‌شود و به همین علت گاه به آن سال نوی قمری نیز می‌گویند. جشن سال نو، عموما پانزده روز به طول می‌انجامد و با جشن فانوس پایان می‌یابد. در بیشتر کشورهایی که چینی‌ها اکثریت را تشکیل می‌دهند یا اقلیت قدرتمندی هستند، سال نوی چینی جشن گرفته می‌شود؛ از آن جمله می‌توان به چین، هنگ‌کنگ، تایوان، برونئی، کره، مغولستان، نپال، بوتان، ویتنام، سنگاپور، مالزی، فیلیپین و تایلند اشاره کرد. جشنواره دیرینه سال نوی چینی که طی ۱۶ روز برگزار می‌شود، از روز اول سال نو آغاز می‌شود و تا شروع جشنواره فانوس ادامه پیدا می‌کند. تعطیلات ۷ روزه سال نوی چینی از ۱۵ فوریه تا ۲۱ فوریه (۲۶ بهمن تا ۲ اسفند) است.

از فعالیت‌های این جشن می‌توان به تزیین ساختمان‌ها و خیابان با اشیای تزیینی قرمز رنگ، تمیز کردن خانه‌ها، شام دورهمی، جشن‌های نیمه شب، آتش بازی، هدایای سال نو و پاکت‌های قرمز رنگ، نمایش‌های همگانی و فعالیت‌های فرهنگی اشاره کرد.

۳. جشنواره یخ و برف هاربین

جشنواره یخ و برف هاربین (Harbin Ice and Snow Festival)، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین جشنواره‌ی آثار یخی چین است که صدها هزار نفر از مردم بومی و بازدیدکنندگان خارجی از سراسر جهان را به خود جذب می‌کند. این جشنواره اولین بار در سال ۱۹۸۵ در شهر هاربین برپا شد و هر سال از اوایل ماه ژانویه تا ماه مارس برگزار می‌شود و بهترین مجموعه‌های هنری یخی را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می‌دهد. 

در این فستیوال شاهد مجموعه‌ای از ساخته‌های قالبی با یخ و برف و همراه با نورپردازی و موسیقی‌های جذاب خواهید بود که شامل معماری بناها تا گل‌ها و مجسمه‌ها می‌شود. فستیوال یخ و برف هاربین علاوه بر نمایش آثار هنری، به یک رویداد فرهنگی بین‌المللی سالیانه تبدیل شده است، به‌طوری که هر سال جمعی از ماهرترین مجسمه‌سازان و طرفداران این هنر از آمریکا، کانادا، ژاپن، سنگاپور، روسیه، چین و غیره در این جشنواره حضور پیدا می‌کنند و با هم به رقابت می‌پردازند. پیشنهاد ما این است که برنامه ریزی کنید و با یک تور چین تخصصی خود را به این جشنواره برسانید.

۴. جشنواره پاکی و روشنایی

جشنواره پاکی و روشنایی (Pure and Bright Festival) یا همان جشن کینگ‌مینگ (Qingming) در اوایل ماه آوریل (۱۲ فروردین) برگزار می‌شود و مردم فرارسیدن بهار زیبا را جشن می‌گیرند. در این مراسم، مردم چین به کولومباریا ( محل نگهداری خاکستر مردگان)، قبرستان‌ها یا مکان‌های دفن می‌روند و برای نیاکان خود دعا و به آن‌ها ادای احترام می‌کنند. همچنین به نظافت و غباررویی آرامگاه عزیزان خود می‌پردازند و با کندن علف‌های هرز اطراف مقبره‌ها و گردگیری قبور، این مکان را تمیز کرده و با گل تزیین می‌کنند. مردم در واقع در این روز، زمین را پاک کرده و با قربانی کردن به اموات خود ادای احترام می‌کنند. علاوه بر این، به پارک‌ها و باغ‌ها می‌روند و از موسیقی، رقص و اجراهایی که در شهرهای اصلی چین برپا است، نهایت استفاده را می‌برند.

۵. روز ملی جمهوری خلق چین

روز ملی جمهوری خلق چین هر سال در تاریخ یکم اکتبر (۹ مهر) در سراسر کشور، جشن گرفته می‌شود. همه ساله در چنین ایامی مردم این کشور هفت روز تعطیلات رسمی دارند که به هفته تعطیلات طلایی موسوم است. تعطیلات روز ملی، مهم‌ترین و طولانی‌ترین عید کشور چین نسبت به اعیاد دیگر است. در این روز شهرداری شهر، همه نقاط شهر به خصوص میدان تیان آنمن بزرگ‌ترین میدان جهان در قلب پکن را آذین‌بندی کرده و ارتش هم گاهی اوقات رژه برگزار می‌کند. معمولا رژه ارتش زمانی اجرا می‌شود که سالگرد آن با اعداد ۵ یا ۱۰ ضرب شده باشد؛ به‌طور مثال در سی و پنجمین، پنجاه امین و شصتمین سالگرد تاسیس جمهوری خلق چین، سه بار رژه ارتش برگزار شده است. به‌عنوان یکی از مراسم‌های این جشن، مقام‌های عالی رتبه کشور سبدهای گل را به بنای یادبود قربانیان انقلاب در میدان تیان آنمن تقدیم می‌کنند.

۶. جشن فانوس

جشن فانوس (Lantern Festival)، جشن سنتی چین است که در روز پانزدهم نخستین ماه سال قمری در تقویم چینی جشن گرفته می‌شود؛ این جشن نمایانگر پایان سال نوی چینی است و آماده‌سازی برای آن از روز دهم سال نو آغاز می‌شود. در این روز در بین چینی‌ها مرسوم است که ردیف‌هایی از شمع را در جلوی خانه‌هایشان روشن می‌کنند و هنگام شب، فانوس در دست راه می‌روند. در گذشته، فانوس‌ها ساده بودند و تنها امپراتوران و اشراف، فانوس‌های آراسته و بزرگ داشتند؛ در سال‌های اخیر، فانوس‌ها با طرح‌های جدید و متنوع (فانوس‌هایی به شکل جانوران) تزیین می‌شوند.

این جشنواره به دلیل فعالیت‌های پربار و متنوعش، به‌عنوان مفرح‌ترین جشن در میان جشنواره‌های چینی و روز قدردانی برای ماه کامل درخشان و روز تجدید دیدار و هم‌بستگی خانواده‌ها معروف است. در این جشنواره، تعداد زیادی دلقک، افرادی که با چوب‌های بلند راه می‌روند، بندباز، سکوهای سیار برای اجرای نمایش و برنامه‌های راهپیمایی، موسیقی و طبل‌کوبی وجود دارد و البته رقص‌های معروف چینی مثل رقص شیر و اژدها و ترقه و آتش‌بازی نیز در این رویداد برگزار می‌شود. کودکان فانوس‌های خود را در اطراف روستا می‌گردانند و خانواده‌ها دور هم جمع می‌شوند و به امید شانس و اقبال خوب و هم‌بستگی خانواده، کوفته‌های برنجی شیرین می‌خورند. امروزه، به دلیل فرصتی که این جشنواره در اختیار دختران و پسران جوان قرار می‌دهد تا عصر با هم به گردش بروند، گاهی از آن به‌عنوان روز عشاق (ولنتاین) چینی یاد می‌شود.

جشن فانوس را به‌عنوان روز عشاق (ولنتاین) چینی نیز می‌شناسند

ریشه این جشن به امپراتوری هان و بیش از ۲۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد، در واقع در اوایل حکومت سلسله امپراتوری شرقی هان، امپراتور مین پیرو بودا بود. پس از اینکه متوجه شد تعدادی از راهبان، روز پانزدهم نخستین ماه سال قمری در معابد به نشانه ادای احترام به بودا فانوس روشن می‌کنند، دستور داد تمام معابد و خانه‌ها در آن شب فانوس روشن کنند. این مراسم به تدریج در میان مردم به یک جشنواره تبدیل شد.

۷. مسابقه فرمول یک شانگهای

مسابقه فرمول یک گرند پری شانگهای با اینکه همانند برخی از جشنواره‌های باستانی چین، قدمت زیادی در تقویم این کشور ندارد، اما طرفداران زیادی دارد و با موسیقی، غذا، جشن‌های مختلف و البته مسابقات فرمول یک همراه است. این مراسم هر آوریل در شانگهای برگزار شده و جشن‌هایی قبل از مسابقات در گوشه و کنار شهر برپا می‌شود.

۸. جشنواره قایق اژدها

این جشن در پنجمین روز از پنجمین ماه سال چینی (معمولا در ماه ژوئن قرار دارد)، به احترام شاعر وطن‌پرست چینی، کیویوان برگزار می‌شود. او در زمان سلطنت چو وزیر بود اما به مقابله با سلسله کین و حمایت از مردم روی آورد و تبعید شد و در دوران تبعید اشعار شورانگیزی در مورد نگرانی خود از آینده مردم سرود، سپس دچار افسردگی شد و به نشانه اعتراض، خود را در رودخانه غرق کرد. تلاش روستائیان برای نجات وی بی‌نتیجه بود. آن‌ها برنج را در برگ بامبو پیچیدند و داخل آب انداختند تا ماهی‌ها با خوردن آن، بدن کیویوان را رها کنند.

اکنون نیز در این مراسم، مردم غذایی به نام زونگزی را که شامل کوفته برنجی با زرده تخم مرغ و گوشت است، در برگ بامبو می‌پیچند و روی آب شناور می‌کنند تا ماهی‌ها از خوردن جسد کیویوان صرف نظر کنند. خوردن پیراشکی برنج  (Zong zi)، مسابقه قایق‌های اژدها و ساختن کاردستی‌های معطر برای بچه‌ها از فعالیت‌های اصلی این روز به شمار می‌رود. جالب است بدانید که قایق‌سواری نیز به نشان تلاشی نمادین برای پیدا کردن جسد این شاعر انجام می‌شود.

بعد از مصاحبه وضعیت ویزای شما توسط ما پیگیری می شود

پولی که چین استفاده میکند

اگر با واحد پول کشورها آشنایی ندارید یا به دنبال دانستن واحد پول کشوری خاص هستید، در این مطلب می توانید واحد پول تمام کشورهای دنیا را پیدا کنید. در مجموع ۱۹۶ کشور در دنیا وجود دارد که از بین این تعداد، حدود ۱۹۲ کشور عضو سازمان ملل متحد هستند.

کشور تایوان سعی در جدا شدن از کشور چین دارد هرچند که کشور چین، تایوان را جزو یکی از استان های خود می داند. ۳ کشور دیگر هم وجود دارند که جزو سازمان ملل متحد نیستند. اگر قصد سفر و تور به هر کدام از این کشور ها را دارید یا حتی تنها از آن ها گذر می کنید تا به مقصد اصلی خود برسید، باید با واحد پول آن کشور آشنایی داشته باشید. تمام خرید و فروش این دنیا و زندگی ما، با کالایی به نام اسکناس و سکه که انواع پول در هر کشور می باشد، انجام می پذیرد.

واحد پولی که استفاده میکنی ارتباط مستقیم داره با اینکه کجا زندگی می کنی یا قصد مسافرت به کجا رو داری. بطورکلی ۱۶۴ ارز ملی رسمی در دنیا وجود داره، اگر چه تعداد کشورهای مستقل دنیا ۱۹۷ تاست، ولی تعدادی از این کشورها واحد پول ملی ندارند و ارزهای بین المللی رو خرج می کنند. در این مطلب می خوام یک لیست کامل از واحد پول کشورهای جهان تهیه کنم.

لیست واحد پول کشورهای جهان بر اساس قاره ها جدول های متفاوتی دارند و بر اساس حروف الفبا منظم شدند، بنابراین برای اینکه از لیست واحد پول کشورهای جهان به دنبال ارزش مشخصی بگردی باید بدونی اون کشور در کدوم قاره قرار داره، بعد خیلی راحت به ترتیب حروف الفبا می تونی کشور مورد نظرت رو پیدا کنی.

اگه دنبال ارز خاصی در لیست واحد پول کشورهای جهان می گردی، معطل نکن و جدول های زیر و بررسی کن.

همانطور که اشاره شد در جوامع نخستین تحصیل انواع کالاهای تولید شده جهت مصرف صرفا از طریق تعویض و مبادله دو کالا امکان‌پذیر بود و این مبادله مشکلات بسیاری بهمراه داشت از جمله:
الف- امکان تعیین ارزش کالا براساس قبول واحد معینی که مورد تایید طرفین معامله باشد نبود.
ب- یافتن طرفین مبادله دو کالا (گوسفند و گندم) که هر دو نیاز به کالاهای عرضه شده طرف دیگر داشته و آماده مبادله باشند چندان آسان نبود.
بشر در ابتدا برای حل چنین مشکلاتی اشیا و یا کالاهایی را به عنوان واسطه مبادلات به جهت سهولت داد و ستد انتخاب کرد و انتخاب آن بستگی به نوع و فراوانی آن شیء یا کالای واسطه در آن محدوده یا شهر داشت مثل صدف در سواحل دریا و گوسفند و گاو در نواحی کوهستانی و معتدل.
2- مسکوک فلزی:
تنوع تولید و لزوم رفع نیاز بشر از تولیدات مختلف در سیر گسترش اقتصاد کشورها موجب پیدایش دو کالای اقتصادی با ثبات ارزش نسبی که مورد قبول عامه باشد گردید و این دو کالای فلزی طلا و نقره بود.
پس از آنکه فلزات قیمتی (طلا و نقره) کشف شد و مزایا و وجوه تمایز آنها نسبت به کالاهای دیگر به ویژه فلزاتی مثل آهن و مس و مفرغ شناخته شد، جایگزین وسایل مبادلاتی قبلی که فاقد خصوصیات فیزیکی طلا و نقره (وفور تولید بودند) شدند و به عنوان "پول" مورد استفاده قرار گرفتند.
با گذشت زمان مسئولان امور در جوامع مختلف برای رونق داد و ستد و توسعه تجارت نسبت به ضرب سکه‌های طلا و نقره اقدام نمودند. برای انجام این کار، شمش‌های طلا و نفره را به سکه‌های کوچک و متنوع تبدیل و سپس آنها را به مهر خود ممهور و در قلمرو جغرافیایی خویش رایج ساختند.
بطوریکه مورخان می‌گویند اختراع سکه از سده هفتم پیش از میلاد مسیح در کشور لیدی پا گرفته، ولی در اکتشافاتی که اخیرا در کشور هندوستان شده مسکوکاتی بدست آمده که ظاهرا مربوط به پنج هزار سال قبل است (سه هزار سال پیش از میلاد). هرودوت" مورخ سده پنجم قبل از میلاد مسیح می‌نویسد: "در میان مردم و ملت‌هایی که ما می‌شناسیم مردمان لیدی نخستین کسانی هستند که برای مصرف خود از زر و سیم سکه زدند."
البته گروهی از محققین علوم باستان‌شناسی معتقدند که این افراد (ضرب‌کنندگان سکه) مهاجرین یونانی بودند که در خدمت دولت لیدی سکه زدند و جهانیان این اختراع را که پس از اختراع خط بزرگترین اختراع است مدیون یونانی‌ها می‌دانند.

پیش از روی کار آمدن هخامنشیان و سقوط کشور لیدی، ایرانیان از اختراع پول و رواج آن در خاک همسایه خود آگاهی داشته‌اند زیرا پس از فتح لیدی به دست کوروش که این سرزمین نیز در قلمرو حکومت هخامنشیان درآمد در اکروسارس پایتخت لیدی کارگاه سکه‌زنی (ضرابخانه) وجود داشته و به تحقیق دانشمندان امروزی ثابت شده که اختراع سکه در روزگار شهریاری خاندان مرمناد اتفاق افتاده است.
اولین سکه‌ای که در ایران رواج یافت، در زمان داریوش اول (516 ق.م) ضرب شد و نام آن دریک بودو سکه دیگری که رواج داشت "شکل" بود که وزن 6/5 گرم نقره.
3- پول کاغذی:
همزمان با نقشی که پول فلزی در بازارهای مختلف مبادلات و معاملات پیدا کرد کار داد و ستد و تجارت را توسعه بخشید و موجب گسترش حرفه صرافی شد. صاحبان این حرف واسطه عملیات پولی بین تجار در داخل و خارج از کشور بودند که عملکردشان مقدمه نشر پول کاغذی و تشکیل بانک‌های امروزی گردید.
نشر پول کاغذی در دوران پیشین به صور مختلف وجود داشته که در زمانها و مکانهای گوناگون دارای نقش و وظایف محدود و خاصی بوده است. مثلا در روم قبل از میلاد، صرافها اسناد کاغذی (دست نوشته‌هایی) در اختیار مشتریان خود می‌گذاردند یا به اشخاصی که مسکوکات (فلزات قیمتی) خود را پیش آنها به امانت می‌گذاشتند، سندی به عنوان "قبض رسید" می‌دادند.

یوان چینی یا نام رنمینبی در سرتاسر کشور چین به عنوان پول رسمی کشور شناخته می‌شود؛ در صورتی که در هنگ کنگ و ماکائو، دلار هنگ کنگ و pataca پول رایج کشور چین هستند. واحد پایه رنمینبی، یوان است که علامت اختصاری آن به صورت￥نوشته می‌شود. یک یوان به ده جی‌آو (Jiao) تقسیم شده و یک جی‌آو نیز به ده فِن (Fen) تقسیم می‌شود. رنمینبی توسط بانک مرکزی مردم چین صادر شده و به عنوان مالکیت مالی مردم جمهوری چین شناخته می‌­شود.

دلار آمریکا یکی از رایج ترین ارز دنیا به حساب میاد و همچنین به عنوان ارز ذخیره جهانی هم استفاده میشه و جالبه که از قرن ۱۸ میلادی این علامت برای دلار مشخص شد. قدمت پول رایج آمریکا به بیش از ۲۰۰ سال پیش برمی گرده و قبل از انقلاب استقلال ایالات متحده، لیره انگلیسی در قسمت شمالی آمریکا رایج بود. توی جریان انقلاب این کشور، آمریکایی ها سکه نقره اسپانیارو برای داد و ستد انتخاب کردند که اسمش تالر بود که به مرور به دلار تغییر پیدا کرد و از اون به بعد پول ملی کشور به همین نام یعنی دلار ثبت شد.

این موضوع رو هم باید بدونید که واحد پول خیلی از کشور ها دلاره که خیلی ها مثا اکوادور و پاناما همون دلار آمریکا رو استفاده می کنند و خیلی از کشور ها مثل کانادا، استرالیا و هنگ کنگ هم دلارشون ارزش متفاوتی نسبت به دلار آمریکا داره. این موضوع رو هم باید بدونید که توی چند دهه اخیر واحد استاندارد محاسبه کالاهایی مثل نفت و طلا هم توی بازار های بین المللی، دلار در نظر گرفته میشه و خیلی از کشور هایی که حتی توی تجارتشون با آمریکا رابطه ای ندارند، برای تبادلاتشون از دلار این کشور استفاده می کنند.

این اسناد که به همین عنوان "قبض رسید" معروف بودند، به اعتبار صراف صادرکننده در بازار دست به دست می‌گشتند و عملا وظایف پول مسکوک و رایج آن زمان را انجام می‌دادند.
این رویه پایه‌گذار سیستم پول کاغذی به اسکناس شد که از بدو انتشار رابطه ثابتی بین ارزش اسکناس معاملاتی با طلا و نقره برقرار ساخت و قانونمند گردید و از قرن نوزدهم، در چارچوب مقررات و قوانین پولی و بانکی هر کشور و تحت عنوان پول قانونی، رایج و در اقتصاد و سرمایه‌داری متداول و مطرح شد.

واحد پول کشورهای آسیایی

شماره	نام کشورهای آسیایی به ترتیب نام انگلیسی	کد الفبایی	واحد پول	علامت اختصاری
۱	اردن	اردن	دینار اردن	JOD
۲	افغانستان	AFN	افغانی	–
۳	امارات متحده عربی	AED	درهم	د.إ
۴	ایران	IRR	ریال	–
۵	بحرین	BHD	دینار	.د.ب
۶	برمه (میانمار)	MMK	کیات	K
۷	برونئی	BND	دلار برونئی	B$
۸	بنگلادش	BDT	تاکا	Tk
۹	بوتان	BTN	نگولتروم	Nu.
۱۰	پاکستان	PKR	روپیه	Rs.
۱۱	تاجیکستان	TJS	سامانی	с.
۱۲	تایلند	THB	بات	฿
۱۳	تایوان	TWD	دلار جدید تایوان	NT$
۱۴	ترکمنستان	TMT	منات	T
۱۵	چین	CNH – CNY	یوان – رنمینبی	¥
۱۶	ژاپن	JPY	ین	¥
۱۷	سریلانکا	LKR	روپیه	ரூ
۱۸	سنگاپور	SGD	دلار	$, S$
۱۹	سوریه	SYP	لیره	SYP
۲۰	عراق	IQD	دینار	ع.د
۲۱	عربستان سعودی	SAR	ریال	ر.س
۲۲	عمان	OMR	ریال	ر.ع.
۲۳	فلسطین	EGP	پوند مصری	–
۲۴	فیلیپین	PHP	ریال	₱
۲۵	قبرس	EUR	یورو	€
۲۶	قرقیزستان	KGS	سوم	KGS
۲۷	قزاقستان	KZT	تنگه	KZT
۲۸	قطر	QAR	ریال	ر.ق
۲۹	کامبوج	KHR	ریبل	KHR
۳۰	کره جنوبی	KRW	وون	₩
۳۱	کره شمالی	KPW	وون	₩
۳۲	کویت	KWD	دینار	د.ک
۳۳	لائوس	LAK	کیپ	₭

اولین قدم برای گرفتن ویزا چیست؟

شرایط اخذ ویزا برای کشورهای مختلف متفاوت است. بسته به این که پاسپورت شما از کدام کشور صادر شده باشد، برای ورود به بعضی از کشورها نیاز به ویزا ندارید. بعضی از کشورها محدودیتی برای افراد خارجی قائل نمی‌شوند و شرایط اخذ ویزای این کشورها بسیار آسان است.

ایرانیان می‌توانند به سی و هشت کشور دنیا بدون اخذ ویزا وارد شوند اما برای ورود به باقی کشورها نیاز به گرفتن ویزا دارند و باید مراحل اداری و قانونی آن را طی کنند. برای گرفتن ویزا از هر کشوری که به عنوان مقصد انتخاب می‌کنید شرایط خاصی وجود دارد. با ویزای شینگن قادر هستید به تمامی کشورهای حوزه شینگن در اروپا وارد شوید و محدودیتی برای آن وجود ندارد اما با ویزای شینگن نمی‌توانید وارد کشور انگلستان شوید و باید برای ورود به بریتانیا به سفارت انگلستان در یکی از کشورهای نزدیک مراجعه کنید و شرایط اخذ ویزای انگلستان را بدانید.

اولین قدم برای گرفتن ویزا چیست؟

برای گرفتن ویزا و خروج از کشور پیش از هرچیز نیاز به گذرنامه یا پاسپورت دارید. اگر تاکنون اقدام به گرفتن پاسپورت نکرده‌اید باید مراحل اداری لازم برای گرفتن پاسپورت را بگذرانید. سی تا ۴۵ روز زمان برای دریافت پاسپورت طول خواهد کشید و اعتبار پاسپورت‌ها به طور معمول ۵ ساله است. اگر گذرنامه دارید، نیاز است تا تاریخ اعتبار گذرنامه را چک کنید.

اولین و مهم‌ترین امر هنگام گرفتن ویزا داشتن گذرنامه با بیش از شش ماه تاریخ اعتبار است. بعضی از کشورها برای ارائه ویزا به مسافران زمانی بیش از شش ماه اعتبار گذرنامه در نظر می‌گیرند. به عنوان مثال فیلیپین به افرادی که تنها پاسپورتشان زیر ۹ ماه اعتبار داشته باشد، ویزا نمی‌دهد یا مدارک مورد نیاز برای درخواست ویزای هنگ‌کنگ داشتن گذرنامه با اعتباری بیش از ۷ ماه است.

اگر گذرنامه شما دارای اعتباری زیر شش ماه باشد، قادر به دریافت ویزا نیستید و شرایط اخذ ویزا را ندارند. این امر در خصوص کشورهایی که نیاز به صدور ویزا ندارند هم صدق می‌کند، اگر پاسپورت شما کمتر از شش ماه اعتبار داشته باشد اجازه ورود به آن کشور را نخوهید داشت. تمدید گذرنامه نیز حدودا یک تا دو ماه زمان می‌برد. اما این امکان برای افرادی که زمان کمی دارند وجود دارد که ظرف مدت یک هفته گذرنامه خود را به صورت شخصی از اداره گذرنامه دریافت کنند.

 

 

برای گرفتن ویزا چه باید کرد؟

شرایط اخذ ویزا با توجه به نوع درخواست و کشوری که برای آن اقدام می‌کنید متفاوت است اما به طور کلی می‌توان گفت تمامی کشورها برای صدور ویزا نیاز به مدارک مشخصی نیاز دارند.

مدارک معمول که در شرایط اخذ ویزای کشورهای مختلف ذکر شده است شامل موارد زیر است:

 پاسپورت یا گذرنامه با حداقل شش ماه اعتبار

 مدارک شناسایی که هویت فرد را مشخص می‌کنند.

 مدارک مالی مبنی بر توان مالی افراد، صورت‌حساب بانک و …

 عکس واضح و جدید از فرد متقاضی

این موارد مدارک کلی برای گرفتن ویزای کشورهای مختلف است. اگر ویزا برای مقاصد خاصی مانند تحصیل یا کار صادر می‌شود باید مدارک مورد نیاز برای اثبات این امر نیز به سفارت مربوطه ارائه شود. به عنوان مثال شرایط اخذ ویزای تحصیلی یا دانشجویی نیاز به مدارکی مبنی بر پذیرش فرد در دانشگاه یا مدرسه مشخصی در آن کشور را دارد. برای گرفتن ویزاهایی که به منظور دیدار بستگان و خانواده صادر می‌شود باید یک دعوتنامه از طرف فرد مقیم در آن کشور برای متقاضی فرستاده شود و این دعوت‌نامه جزو مدارکی است که هنگام گرفتن ویزا باید به سفارت ارائه شود. ویزاهای تجاری و کاری نیز شامل همین امر می‌شوند. برای دریافت ویزای کاری، باید سوابق تحصیلی، کاری و آموزش های فنی حرفه ای خود را ارائه کنید.

در بین ویزا ها، ساده ترین شرایط اخذ ویزا را، ویزای توریستی دارد و با توجه به مقصد مورد نظر شرایط آن متفاوت است و شرایط سیاسی و اقتصادی کشور مبدا، میتواند تاثیر زیادی بر آن داشته باشد. همان طور که گفته شد شرایط اخذ ویزا از کشورهای مختلف با یکدیگر کمی تفاوت دارد اما، می توانید در دسته بندی های کشور های مقصد خود در ویزالند، با تمامی شرایط ویزای آن کشور آشنا شوید.

ویزای چین معتبر و تخصصی

تور چین می تواند یکی از سفرهای هیجان انگیز و شگفت آور زندگیتان را باعث شود ، چین از تورهای بسیار محبوب در میان گردشگران در تمام دنیا و همچنین ایرانیان عزیز است ، چرا که چین یکی از کهنسال ترین کشورهای دنیا است که تاریخی غنی و تمدنی بسیار کهن دارد و حیف است که به این کشور نروید و از مناطق گردشگری چین دیدن نکنید ، کشور چین قبل از هندوستان ، پرجمعیت ترین کشور دنیا است و در آسیای شرقی قرار دارد و از نظر وسعت دومین کشور بزرگ دنیا به شمار می رود ، واحد پولی چین ، یوان است که در دنیا رایج است ، چین کشوری با تنوع و پوشش گیاهی متفاوت است و در این کشور بطزگ و زیبا می توانید انواع جنگل ها و بیابان های متنوع را ببینید ، جمهوری خلق چین دارای یک حکومت کمونیست است که جدیدا رهبر آن ها حکومت را مادام العمر از آن خود کرد ، لازم به ذکر است که امروزه بزرگ ترین اقتصاد دنیا چین می باشد و اقتصاد کشور های  دیگر نیز بر اقتصاد چین استوار است.

انواع ویزا و شرایط اخذ ویزاهای مختلف

ویزاهایی که از طرف کشورهای مختلف صادر می‌شوند بنا بر تقاضا و دلایل افراد برای ورود به آن کشور می‌توانند متفاوت باشند. ویزاها می‌توانند برای یک بار ورود یا ورود و خروج بدون محدودیت برای زمان مشخصی صادر شوند. افراد باید توجه داشته باشند که اگر ویزای آن‌ها برای یک بار ورود و مدت زمان شش ماه صادر شده است، می‌توانند در طول شش ماهی که از شروع تاریخ ویزا می‌گذرد تنها برای یک بار وارد خاک آن کشور شوند.

ویزاها به دلایل مختلفی صادر می‌شوند انواع ویزا شامل موارد زیر است:

• ویزای توریستی یا ویزای گردشگری
• ویزای دانشجویی یا ویزای تحصیلی
• ویزای دیدار با نزدیکان و بستگان
• ویزای کاری
• ویزای تجاری و بازرگانی

 

 

شرایط گرفتن ویزای توریستی یا گردشگری

ویزای توریستی و یا گردشگری، با هدف گردشگری و دیدار از کشوری مشخص صادر می شود و فرد متقاضی می تواند در بازه زمانی مشخص شده، به آن کشور سفر کند. برای دریافت ویزای توریستی باید بلیط رفت و برگشت هواپیما، واچر هتل و تمکن مالی با توجه به تعداد روز‌های اقامت ارائه کنید. شما باید به افسر ویزا ثابت کنید که از پس هزینه های روزانه و زندگی در کل مدت زمان اقامت در کشور مقصد برمی آیید. ویزای توریستی معمولا در قالب سینگل یا یک بار ورود، دبل و یا دو بار ورود و مولتیپل و یا چند بار ورود و با توجه به اهداف اعلام شده از سوی متقاضی، صادر می شود. برای دریافت ویزای توریستی، با تکمیل فرم های مربوطه و آماده سازی مدارک، منتظر وقت سفارت باشید و در زمان مصاحبه، مدارک درخواستی را تحویل افسر ویزا دهید.

 

 

شرایط گرفتن ویزای تحصیلی

افرادی که برای اخذ ویزای تحصیلی اقدام می‌کنند باید قبل از این اقدام نامه پذیرش خود از دانشگاه مورد نظر را داشته باشند. داشتن این نامه تنها تایید دانشگاه مبنی بر اجازه تحصیل در آن دانشگاه است، برای تحصیل در آن کشور نیاز به گرفتن ویزای دانشجویی است.

دانشجویانی که نامه پذیرش خود را دریافت کرده‌اند باید به صورت آنلاین اقدام به رزرو وقت مصاحبه کنند. با توجه به نامه پذیرش و شروع ترم نیاز است هر فرد مدت زمانی در حدود ۸ تا ۱۰ هفته قبل از شروع تحصیل اقدام به دریافت ویزای تحصیلی کند. ویزاهای توریستی قابل تبدیل به ویزای تحصیلی نیستند و برای ویزای تحصیلی باید از کالج یا دانشگاه نامه پذیرش دریافت شود.

 

 

ویزای دیدار بستگان و نزدیکان

دریافت این نوع ویزا بسته به کشوری که قصد عزیمت به آن را دارید متفاوت است اما به طور کلی برای دیدار از بستگان مسیر ساده‌تری طی می‌شود. بستگان شما با مراجعه به کنسولگری در کشور مقصد می‌توانند برای شما یک دعوت‌نامه ایجاد کنند که مبنی بر آن می‌توانید نسبت به اخذ ویزا اقدام کنید.

 

 

دریافت ویزاهای تجاری و کاری

برای دریافت ویزای کاری مسیر دشوار‌تری پیش رو است. این ویزا برای افرادی صادر می‌شود که از طرف یک اداره یا سازمان به عنوان نیروی کار پذیرفته شده باشند. باید از زمان درج آگهی کاری حداقل سه ماه گذشته باشد و شرکت مورد نظر تایید کند که استخدام نیروی کاری با این تخصص از افراد مقیم کشورشان امکان‌پذیر نیست.

راه دیگر برای اخذ ویزای کاری، اقدام برای پیدا کردن کار در کشور مقصد است و به همین منظور کشور مورد نظر با توجه به قوانین خود فرصت شش ماهه‌ای در اختیار متقاضی قرار می‌دهد تا نسبت به پیدا کردن شغل مورد نظر اقدام کند. پس از آن این ویزا می‌تواند شامل تغییراتی در دوره زمانی شود.